Ο Cassan Said Amer λέει μια ιστορία για έναν λέκτορα που ξεκίνησε ένα σεμινάριο κρατώντας ψηλά ένα εικοσαδόλλαρο και ρωτώντας:
– Ποιος θέλει αυτό το εικοσαδόλλαρο;
Πολλά χέρια υψώθηκαν, αλλά ο λέκτορας είπε:
– Πριν το δώσω, υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνω.
Λυσσασμένα το τσάκισε, και ρώτησε ξανά:
– Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;
Τα χέρια συνέχισαν να είναι υψωμένα.
– Και αν κάνω αυτό;
Το πέταξε στον τοίχο, αφήνοντάς το να πέσει στο πάτωμα, το κλώτσησε το πάτησε και πάλι σήκωσε το χαρτονόμισμα βρώμικο και τσαλακωμένο. Επανέλαβε την ερώτηση και τα χέρια παρέμειναν υψωμένα.
– Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσετε αυτήν την σκηνή – είπε ο λέκτορας. Ό,τι κι αν κάνω με αυτό το χαρτονόμισμα, θα συνεχίσει να είναι ένα εικοσαδόλλαρο. Πολλές φορές στις ζωές μας μας τσακίζουν, μας πατάνε, μας κλωτσάνε, μας κακομεταχειρίζονται, μας προσβάλλουν: αλλά, παρόλα αυτά, εξακολουθούμε να αξίζουμε το ίδιο.
PAULO COELHO
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com
Συναφές:
Το σύννεφο και ο αμμόλοφος (του Paulo Coehlio)
Πάουλο Κοέλο, Απόσπασμα από τον “Αλχημιστή”
Óå áíôÜëëáãìá ôïõ ðáñáìõèéïý óïõ ðÜñå ìéá ðïëý ùñáßá éóôïñßá!!
Â
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
Reblogged this on andrismoi and commented:
Ποιος θέλει ακόμα αυτό το χαρτονόμισμα;